Chapter 5 - Mary's the Cupid“You’re awake.” A man said to the woman lying in the hospital bed.
The girl looked around and then she looked at the man who just spoke to her. “Where am I?” she asked the man, the surrounding is still new to her. The man looked at the girl with a smile on his face like he was really glad she was alive. “You’re in the hospital, you’ve been in an accident two months ago.” He explained to her. “Who are you?” she asked the man sitting next to her, the smile on the face of the man was gone, and his face changed into those with worried look and his eyes were full of uneasiness. “You don’t remember?” “Who am I?” Mary’s POV “Totoo ba?” tanong sa akin ni Kuya Michael, nagulat ako dahil nakikinig pala siya. Dahil bakit parang concern siya, bakit? Hindi ko alam pero ako ang nasasaktan para kay Alyssa. Nasasaktan kasi nawala na lahat kay Alyssa dahil kay kuya Michael pero bakit ganun? Tinignan ko si Kuya Michael “Why do you care?” tanong ko sa kanya. “It’s not like you’re in love with her right?” sabi ko pa. “At isa pa kasalanan mo naman diba? Kung hindi siya umalis edi sana andito siya ngayon, bakit hindi mo nalang sinabi sa kanya ng maayos na ayaw mo sa kanya, na may mahal kang iba? Porket ba nagawa ka niyang lokohin may karapatan ka na din para saktan siya? She didn’t mean to hurt you but still you broke her heart.” Naiiyak na ako pero hindi dapat. Bakit nga ba concern siya diba eto naman yung gusto niya? Diba siya naman yung may kasalanan kung bakit umalis si Alyssa na nasasaktan? “Pero to ease the guilt you’re feeling, don’t worry ibang Alyssa ang naaksidente.” I lied. Hindi na niya dapat malaman na naaksidente si Alyssa, baka lalo pa niyang kaawaan ang pinsan ko. Pero totoo naman diba? Ibang Alyssa ang naaksidente? Kasi yung Alyssa na kilala namin lahat malakas, hindi niya magagawang magpakamatay, hindi niya pipilitin na marunong siyang magdrive kahit hindi naman. Hindi siya gagawa ng kalokohan na masasaktan siya. Hindi niya hahayaan na maging mahina siya pero ibang iba yung Alyssa na dumating sa New York, ibang iba. “She’s not the same Alyssa you once knew.” Because she changed the moment you broke her heart Naglakad na ako palayo kay Kuya Michael, he doesn’t need to know. I feel like crying again, kasi nawawalan na sila ng pagasa para kay Alyssa, dahil haggang ngayon wala pang brain activity, haggang ngayon hindi pa din siya gumigising. Malakas si Alyssa pero ibang Alyssa yun eh. Ibang iba I felt someone’s hand held mine and then suddenly that hand pulled me to his body and he held me tight. I know kung sino siya isa lang naman yung ganito sa akin eh isa lang siya. Lagi siyang andiyan sa akin. “Gab.” “Shh.. iyak lang everything’s gonna be alright.” He comforted me ang bilis naman niyang makarating dito. Hay naku “Why are you always there when I need you most?” I asked him. “Well, I’m handsome.” Hala anong konek? Baliw na din si Gab dahil sa akin nabaliw na siya huhu lahat ata ng nakakasama ko nababaliw na si James kaya kelan mababaliw sa akin? Haha korni ko. “Every prince is handsome.” He explained. Ah kaya pala prince daw siya weh korni din eh. Suddenly nawala na yung kirot sa puso ko. Gab really knows how to make my pain go away. Isang yakap lang niya haha. “Ay sus ang hangin.” Natawa nalang ako sa kanya. “Mary.” Someone called. Humiwalay ako kay Gab at tinignan kung sino yung natawag sa beautiful name ko at si Love pala nakasmile pa siya. Galit kaya siya? “Love! Tara dito!” sabi ko then I looked at Gabriel para bang uncomfortable siya hehe. Si Love naman ngiting ngiting pumunta sa amin ni Gab. Wala pa silang proper introduction kaya bwahahaha. ”Gab this is Love Gruen.” I introduced si Gab tumingin sa akin na para bang sinasabi niya na kilala ko na yan sino bang hindi makakakilala sa stalker? Haha baliw talaga. “And Love this is Gabriel Jhonson.” I looked at Gab ilang siya, I glared at him so ayun nagsalita ang pangit este gwapo pala. “Nice to meet you.” he said and offered his hand for a hand shake Si Love nagulat pa pero inabot niya din yung kamay niya at nakipag shake hands kay Gab tuwang tuwa siguro to kasi nahawakan na niya kamay ni Gab haha. “Sama ka Gab? Kakain kami ni Love sa Mcdo.” I said kahit hindi naman planado hehe I have a plan I’m cupid right now. “Ahh…ano kasi may gagawin….” He cut off. Because I glared at him. “Tara na.” I said and nasa gitna ako ngayon ni Love at Gab haha maya na kayo magtabi naglakad na kami papuntang Mcdo. Andito na kami sa Mcdo at naghanap na ng upuan, si Gab naman bumili na ng foods namin habang si Love naman eto kinikilig dahil sa ewan ko ba. Kung mag kaka-girlfriend man si Gab ok na ako kay Love at least kaibigan ko at isa pa hindi malandi haha. Gusto ko kasi mabait yung girlfriend ni Gab yung hindi ilalayo si Gab sa akin kasi baka hindi ko kayanin pag nawala si Gab sa tabi ko. Siguro nga masyado na akong nasanay na kasama si Gab pero well parang best friend ko na yan, laging andiyan para sa akin. Dumating na si Gab at umupo na sa tabi ko sympre, awkward pa kasi talaga yung feelings ni Gab para kay Love, dahil nga si Love lagi nalang sinusundan etong si Gab. “Uwaa ang dami naman haha.” Sabi ko at kinuha ko na yung akin. Chicken fillet, coke float at fries. Kumain na kami at nagkwentuhan lang, natatawa nga ako kasi tumatawa na si Gab kay Love, kunti nalang at magiging friends na din sila. Nagpunta sa restroom si Love, kaya natira kami ni Gab. Tinignan ko siya at nagsmile ako. “Gab, let’s have a contest.” I smiled at him again. Eto na yung chance ko para mabigyan ng magandang bagay para kay Love, minsan lang to kailangan kong ayusin kung hindi baka hindi na sila maging friends. “Ano naman ang kapalit?” “One wish.” “Game.” Sabi niya. “Ok.. tongue twister tayo.” I smiled at that thought, kahit pa medyo nahihirapan ako sa mga tongue twister mas magaling parin ako kay Gab. "The sixth sick sheik's sixth sheep's sick, say it 10 times sabay tayo.” I smiled at him, according to Guinness Book of World Record eto ang pinakamahirap na tongue twister. Nag umpisa na kami at nanalo ako Gab lost nabulol siya sa second try niya poor him haha. “So what’s your wish?” nabad-trip na ata kasi naman eh talo siya. “Have a date with Love.” “No way.” Tinignan ko siya ng masama ang daya daya niya talaga. “Madaya ka. Sige na one date lang natalo kita so you must.” Sabi ko. He sighed a deep breath “Ok.” Sabi niya. Masaya ako kasi eto yung gusto ni Love, para kay Love magiging cupid muna ako. Gusto ko kasing makabawi sa lahat lahat. Kasi nung nagdradrama din ako lagi silang nandiyan para sa akin kaya eto siguro yung magagawa ko para sa kanila. Biglang nag vibrate yung phone ko at nagulat naman ako nung nakita ko kung sino, tinignan ko si Gab na nakatingin sa akin ngayon, Binasa ko yung text sa akin, bakit kaya siya nag text? Anong meron? [From: James Naval <3] Can we talk? Andito ako sa gate ng school niyo. Napatayo ako bigla sa nabasa ko. “Sino yung nagtext?” tanong sa akin ni Gab. Kinuha ko yung bag ko at biglang dating ni Love. “Saan ka pupunta?” tanong niya “Ahh nagtext si Tito kailangan niya ako.” I lied. At umalis na ako, nagmadaling puntahan ang lalaking mahal ko, bakit kaya niya ako tinext? Bakit niya ako gustong kausapin? Importante ba? Kasi pwede naman niya sabihin diba sa phone or fb? Pero personal? Ano kaya yun? Masasaktan ba ako o matutuwa? |
Chapter 6 - Moving On________________________________________________________
Love is easy. Loving someone is easy especially when the feeling is reciprocated. We don’t say that loving someone is hard or painful because it isn’t, it’s easy to love and we are happy when we’re in love. The thing is we find it hard and painful because of one thing; we are not contented, we always demand for more, we pressure ourselves for our loved ones not to leave or fall out of love. Little by little, we feel suffocated by our own makings but we always blame it to love. How can we say love is hard and painful when it’s nothing but pure happiness? Aren’t we happy when we’re in love? We just become distant to love because we feel it’s not enough. We say it’s hard but why? Why is it so painful? That is because when the time comes to let go, we don’t cause we feel that why must we let go when we can hold tighter? When we can still fight? When there’s still a chance? That’s why love becomes painful, because we are still holding on to something we know we cannot hold on forever, something that already let go. This is the most painful part of loving someone; moving on that is. It’s hard to move on and walk forward especially when the memories still lingers but it’s not right to hold on and linger on what ifs and if only, there will come the day when we should just move forward, let go of the past and just be happy again. Let go and move on and you will be able to find your happiness and sometimes happiness comes with a bonus and that is someone to share your happiness with. If you linger on the past, you will never see the person in front of you. ~ I am the girl with a broken heart _________________________________________________________ James’ POV Alam kong para akong bakla dahil nagbabasa ako ng mga blogs na tungkol sa pag momove on o sa love. Since nung sinabi sa akin nila Harry na I should let go of Alyssa, nag basa na ako online blogs about sa pag momove on at kung ano anong mababasa tungkol sa pag-ibig. Yung blogger nitong Love is easy na si I am the girl with a broken heart masyadong malalalim yung mga sinusulat niya, na para bang nasasaktan din siya, na alam niya yung feeling na magmahal ng sobra sobra. Nahilig kong basahin ang mga post niya sa blog niya kasi nararamdaman ko din yung sakit na nararamdaman niya. Natutungulan ako na mag-isip ng kung anong gagawin ko. Siguro nga tama sila Harry kailangan ko ng mag move on. Tama din ang post na yun, madaling magmahal pero mahirap mag move on, mahirap kasi umaasa parin tayo na pwede pa kahit alam nating hindi. Siguro nga naging bulag ako at hindi ko alam na nasasaktan ko na yung isang taong nakakaintindi sa akin, yung taong hindi ako iniwan. Kaya I decided to try. Andito ako ngayon sa tapat ng school nila, hindi ko alam kung naalala pa ni Alyssa pero dito kami unang nagkita, siguro nga vivid lang yung memory na yun pero tanda ko parin haggang ngayon. Wala sigurong nakakaalam pero dito ko nabunggo dati si Alyssa, pagkakita ko palang sa kanya, hinangaan ko na siya, pero nung mga panahon na yun hindi ko pa siya kilala, nang magkakilala kami ni Alyssa formally hindi ko natandaan na siya yung babae na nabunggo ko dati pero nung natandaan ko na, sabi ko sa sarili “wow ang liit ng mundo. Siya na ba yung babae para sa akin?” Siguro nga masyado akong umasa na hindi ko nakita na may mahal nga siyang iba. Masyado akong naging bulag para hindi makita yung mga bagay na dapat kong makita dati pa para wala na akong nasaktan. “James.” Tumingin ako sa tumawag sa akin, si Mary ang babaeng nasakatan ko. Tinext ko siya kanina. Kailangan kasi namin magusap. Kailangan kong humingi ng tawad sa kanya. Lumapit siya sa akin “Bakit ka nandito?” tanong niya. Nagsmile lang ako sa kanya at naglakad papunta sa may Mcdo, medyo gutom na din kasi ako at gusto ko sanang kumain kasama siya. Sumabay naman siya sa paglalakad. “Kain muna tayo.” Pag aya ko sa kanya at turo sa Mcdo. Tumingin siya sa Mcdo at para bang nagalangan. “James KFC nalang tayo. Sawa na ako sa Mcdo.” Sabi niya sabay hatak sa braso ko. Tinanggal ko yung pagkahawak niya sa braso ko at tumingin siya sa akin “Sorry tara na.” sabi niya at nauna ng maglakad. Hinawakan ko siya sa kamay niya at nagulat naman siya at tumingin muna siya sa kamay namin na magkahawak tas sa akin. Nag smile nalang ulit ako sa kanya at naglakad na kami. Nagorder na din kami at umakyat para kumain. Tahimik lang si Mary at ako naman ay nakatingin lang sa kanya. Si Mary yung tipo ng babae na laging nakasmile kaya gusto ko sanang lagi na siyang ngumiti ulit. Ayoko na siyang saktan dahil nung mga panahon na nasasaktan ako andun siya para sa akin. It’s time for me to do the same thing for her. Magsasalita na sana ako kaso nauna siyang magsalita. “I’ll stop.” Sabi niya at tumingin siya sa akin at nag smile pero yung smile niya ibang iba sa smile na nakita ko dati. “Do you know James? Mahal kita. Sabi ko sa sarili ko ayos lang kahit hindi mo ko kayang mahalin. Ok lang basta hindi ka nasasaktan. Ok lang basta nasa tabi kita. Sabi ko pa ang sakit naman magmahal, ang sakit magpakatanga, ayoko na. I’ll stop. Baka nga siguro maling kumapit sa taong kahit kalian hindi kumapit sayo. Sa mga panahon pala na ginagawa kong pasayahin ka lalo lang akong nasasaktan.” She said at ngumiti siya ulit sa akin. “Kaya James help me forget you.” Hindi ako makapagsalita, hindi ko alam ang sasabihin ko sa kanya, dapat kasi ako ang pinauna niya, pero nasasaktan ako kasi alam kong nasasaktan siya bakit ganun? Ayokong kalimutan niya ako, ayokong mawala siya, ayokong tumigil siya sa pagmamahal sa akin, dahil siya lang naman yung nagmamahal sa akin eh. Ayoko siyang bumitiw dahil gusto ko ng kumapit ngayon, dahil gusto ko ng maging masaya. Gusto ko maging masaya kasama siya. Sobrang namiss ko siya nung two months niya akong hindi pinansin, sobrang miss ko siya. Naalala ko nung debut ni Anne, napakaganda niya, hindi ko magawang hindi tumingin sa kanya nung mga oras na yun, ang ganda niya lalo’t na at ngumingiti siya, pero hindi ko siya nagawang kausapin at sabihin na ang ganda niya dahil ramdam ko ng mga panahon na yun, umiiwas siya sa akin dahil pagnagtatama ang mga mata namin umiiwas siya agad. Kaya nga ang saya ko nung tawagin ako ni Ysa para magpapicture kasama siya, dahil sa totoo lang gusto ko talagang magkaroon ng picture na kasama siya. Gusto ko pa siyang kausapin kaso nang marinig ko ang pangalan ni Alyssa umalis na ako. I was a fool back then. “Help me too.” I started at tumingin siya sa akin with those questioning eyes na para bang tinatanong anong ibig kong sabihin. “Help me let go of her.” Panimula ko “Katulad mo Mary nahihirapan na din akong humawak kaya pwede bang tulungan mo akong kalimutan siya? Help me set her free. And please don’t forget me kasi ikaw lang ang meron ako, at ayoko ng masaktan ka pa ng dahil sa akin kaya I will try Mary, no I will learn to love you. I must.” Tumingin ako sa kanya at I saw tears falling. Sabi ko ayaw ko siyang paiyakin pero bakit umiiyak siya? Those precious tears. “Are you serious?” she asked “Kasi James ayoko ng masaktan.” I smiled at her “Seryoso ako Mary. I will forget her so please help me.” Jenny’s POV Binaba ko yung Ipad ko at tinignan ko lang yung pagkain na nilapag ni Kath, andito kami sa KFC ngayon dahil nagcecelebrate kami dahil napaniwala ko si Michael na mahal na mahal ko pa si Tyrone. How can that be? Kung siya ang mahal ko? At siya ang dahilan kung bakit ko hiniwalayan si Tyrone? It was a desperate act but well I needed it. I needed Michael to know that hindi lang siya ang nasasaktan at ako din nasasaktan, if he knows that I’m hurting then maybe he would take care of me, and by that he’ll fall for me too. I will make Michael mine again. Hindi ko sasayangin tong panahon na wala si Alyssa dahil I’m gonna make sure na pag bumalik si Alyssa wala na siyang babalikan dahil ako na yung mahal ni Michael. I’ll make him forget Alyssa. Narinig ko naman yung sa may likod namin na table na naguusap. Yung lalaki lang yung nakikita ko kasi nakaharap ako sa kanya ngayon, eto yung lalaking sumuntok dati kay Michael ah? “I’ll stop.” Sabi nung girl “Do you know James? Mahal kita. Sabi ko sa sarili ko ayos lang kahit hindi mo ko kayang mahalin. Ok lang basta hindi ka nasasaktan. Ok lang basta nasa tabi kita. Sabi ko pa ang sakit naman magmahal, ang sakit magpakatanga, ayoko na. I’ll stop. Baka nga siguro maling kumapit sa taong kahit kalian hindi kumapit sayo. Sa mga panahon pala na ginagawa kong pasayahin ka lalo lang akong nasasaktan.” Sabi niya ulit “Kaya James help me forget you.” Sa mga sinasabi niya bakit parang natatamaan ako? Nagpapakatanga lang din ba ako katulad nung babae? Ako lang ba talaga yung kumakapit? Sa mga panahon na nasasaktan si Michael nandun ako para sa kanya, kahit masakit pinilit kong maging masaya para sa kanya, para malaman niyang hindi siya nagiisa. Mali bang kumapit? Eto din yung nakita kong post sa isang blog kanina eh, na minsan tayo nalang pala yung kumakapit dahil yung isa bumitaw ng tuluyan. Ganito ba talaga? Nagpapakatanga nalang din ba ako? Did I change because of Michael? “Help me let go of her.” Nagsalita na yung lalaki.“Katulad mo Mary nahihirapan na din akong humawak kaya pwede bang tulungan mo akong kalimutan siya? Help me set her free. And please don’t forget me kasi ikaw lang ang meron ako, at ayoko ng masaktan ka pa ng dahil sa akin kaya I will try Mary, no I will learn to love you. I must.” Baka napapagod na din si Michael diba? Katulad niya napapagod na siyang humawak pa kay Alyssa. Baka sakali na matutunan din akong mahalin ni Michael. Tama kaya akong mahalin ni Michael kung eto ngang lalaking to na sinuntok dati si Michael dahil kay Alyssa kakalimutan na yung babaeng yun si Michael pa kaya na niloko niya dati? Hindi ako nagpapakatanga, tama, dahil alam ko naman na sa simula palang panalo na ako, at I always win. Mamahalin ulit ako ni Michael. |
Copyright © 2012 by uknowulovemary
All rights reserved. No part of this document may be reproduced or transmitted in any form or by any means, electronic, mechanical, photocopying, recording, or otherwise, without prior written permission of the author.
All rights reserved. No part of this document may be reproduced or transmitted in any form or by any means, electronic, mechanical, photocopying, recording, or otherwise, without prior written permission of the author.